Vraag: ‘hoe stellen we vast dat …?’

Naam Bart Broekman
Functie Testmanager
Bedrijf Broekman Test Consultancy

T esters klagen vaak dat de specificaties niet SMART, niet testbaar zijn. Je kunt dat in je reviewcommentaar vermelden. Of van de daken schreeuwen dat ‘testbaarheid verplicht is’. Ik heb meegemaakt dat vervolgens een paragraaf ‘testbaarheid’ in het template voor de specificaties werd opgenomen. Dat hielp, maar niet heus. Wat kan je dan wél doen? Vraag door en begin zo: ‘Hoe stellen we vast dat …?’ In praktijk gaat dat als volgt:

• Je krijgt een testbasis die vaag en niet testbaar is.
• Toch prijs je de schrijver: ‘Fijn dat ik eindelijk eens helder krijg wat het systeem moet doen.’
• Dan komt je geheime wapen: ‘Hoe stellen we straks vast dat het systeem inderdaad …?’
• Je hebt je nu kwetsbaar opgesteld. Je hebt hem laten weten dat het belangrijk is dat het systeem doet wat hij bedacht heeft. Om dat te kunnen testen, heb je nog wat concrete informatie nodig.
• De schrijver zal niet in de verdediging schieten en wil je helpen.
• Blijf doorvragen: Als de schrijver zegt: ‘Als het systeem A binnen krijgt, hoort er X uit te komen, en bij een B hoort er Y uit te komen.’
• Vraag door: ‘Is het voldoende als we gezien hebben dat het met A en B goed gaat? Of zijn er meer mogelijkheden die we moeten onderzoeken?’ En: ‘Is het voldoende om te zien of er X of Y uitkomt, of zijn er meer dingen die we moeten controleren?’

Ik pas dit al jaren toe, het effect is fantastisch. Het werkt eigenlijk overal, vooral in organisaties waar sommigen zich graag verschuilen achter formele procedures. Deze techniek trekt mensen uit de verdediging en laat ze meewerken.